گاه نوشت های من

من گاهی می نویسم، برای یاداوری انچه که برایم مهم است، به خودم!!!!

۶۵ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «شعر فارسی» ثبت شده است

و من هنوز عاشقم

امروز دو تا مطلب از وبلاگ: غرق تمنای توام براتون دزدیدم

خوش باشین

******

و من هنوز عاشقم

     انقدر که می توانم

       هر شب بدون انکه خوابم بگیرد

              از اول تا اخر بی وفایی هایت را بشمرم

                                  و دست اخر

                                                 همه را فراموش کنم

انقدر که می تونم

                 اسمت را 

             روی تمام ابهای دنیا بنویسم

                                و باز هم جا کم بیاورم

                                              انقدر که می توانم 

                                   شبها طوری به یادت گریه کنم که

                        خدا جایم را با اسمان عوض کند

       و من هنوز عاشقم

                  انقدر که می توانم

                            چشم هایم را ببندم

                                               و خیال کنم

                                                    هنوز دوستم داری

*****

ماه دراوج آسمان می رود، و ما در گوشه ای از شب

همچنان به گفتگوی دست ها گوش فرا داده ایم و سا کتیم

و در چشم های هم ، یکدیگر را می خوانیم

و در چشم های هم ، یکدیگر را می بخشیم

و من همه ی دنیا را در چشمان او می بینم

. او همه ی دنیا را در چشم های من می بیند

و ما در چشم های هم ساکتیم

و ما در چشم های هم می شنویم

و در چشم های هم یکدیگر را می شناسیم

یکدیگر را می بینیم

و چشم در چشم هم

و گوش به زمزمه ی لطیف و مهربان دست ها خاموشیم

و ماه در اوج آسمان می رود.

(( دکتر علی شریعتی ))

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد

مختصر و مفید

سلام

امروز چند تا مطلب کوتاه براتون می نویسم

***

فکرش را که می‌کنم
زیاد هم سخت نیست...

تو،
بشین این ور پل...
من،
می‌شینم آن ور پل...
بعد آن‌قدر گریه می‌کنیم تا آب رودخانه بالا بیاید
و پل را ببرد...

***

شب‌ها،
من هستم و خستگی‌های شبانه و
تلاش برای به‌یادآوردن همه‌ی چیزهایی که قرار بود قبل از خواب به‌‌شان فکر کنم.
خواب‌ـم می‌بَرَد اما.
تلاش‌ـم ولی، بی‌نتیجه نبوده‌ست؛ شاید می‌خواسته‌ـم خواب‌ـم ببرد.
خوش‌بینانه، خوش‌بختانه...
من...

***

ما همه سایه ایم؛
تو پاییزی‌تر،
من متمایل به جنوب وحشی...

ما همه دوریم؛
تو خیس‌تر،
من متمایل به گندم‌های خشک...

ما همه بدبختیم؛
تو طوفانی‌تر،
من متمایل به لب‌خندهای حقیرانه‌ت...

***

از وبلاگ به عشق داریوش

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد

میعاد درلجن

از کتاب میعاد درلجن*

رقصید

پر زد ، رمید

از لب انگشت او پرید

[ سکه ]

گفتم: خط

 

پروانه ی مسین

پرواز کرد

چرخید ، چرخید

پر پر زنان چکید؛ کف جوی پر لجن.

 

تابید ، سوخت فضا را نگاهها

بر هم رسید

در هم خزید

در سینه عشق های سوخنه فریاد می کشید:

ـ ای ؟یأس ، ای امید !

 

آسیمه سر بسوی " سکه " تاختیم

از مرز هست و نیست

تا جوی پر لجن

با هم شتافتیم

آنگه نگاه را به تن سکه بافتیم.

 

پروانه ی مسین

آیینه وار ! بر پا نشسته بود در پهنه ی لجن !

وهر دو روی آن

خط بود

خطی بسوی پوچ ، خطی به مرز هیچ

 

اندوه لرد بست

در قلبواره اش

و خنده را شیار لبانش مکید و گفت:

ـ پس ... نقش شیر ؟

رویید اشگ

خاموش گشت، خاموش

 

گفتم :

ـ کنام شیر لجن زار نیست ، نیست!

خط است و خال

گذرگاه کرم ها

اینجا نه کشتگاه عشق و غرور است

میعادگاه زشتی و پستی ست.

 

از هم گریختیم

بر خط سرنوشت

خونابه ریختیم.

 

* نصرت رحمانی متولد ۱۳۰۸ به قول خودش "نصرت رحمانی هستم
زاده و پروریده تهران...
حرفه ام قلمزنی است همین
!"

هم اکنون در رشت با خانواده اش به سر می برد

این شعرو از وبلاگ شازده کوچولوی ابان زاد انتخاب کردم

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد

سایه خورشید

همه در سایه تردید پر از بی خبری

غرق در معنی باران بودیم

بی خبر از دل خویش

که به طوفان غم از هجرت خورشید شکست

سلام

یه مدتی نبودم امروز هم عجله دارم

خبرا باشه برای بعد

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد

کبوتر امید

گل امید را دوباره پرپر مکن

این روز ها را دوباره طاقت هجران نیست

این گوشه دنیا

یک کبوتر

باز به سوی تو پر می گشاید

برج نیلوفری عشق مرا ویران کن اما

مگذار کبوتر امید

در پناه لحظه های با تو بودن

طعمه طوفان گردد

 

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد

رسم زمونه

هی صبر هی تحمل   کلاغ می خوند می گفتیم یه روز می خونه بلبل  تو باغچمون خار در اومد گفتیم اینم قشنگه کمی نداره از گل   از طرف یکی از دوستای خیلی باحالم امیر خان دستش درد نکنه با این شعرای قشنگش

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد

ماست

من نگویم که مرا از قفس ازاد کنید

که چو  طوفان بلا سر برسد

انکه باشد به قفس خفته به از غرقه به اب

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد

مرثیه

سلام

این یه مطلب   از طرف یه دوسته اما خودم "معرش"۱ کردم

من برای تو می خونم هنوز از این ور دیوار ۲
هر جای گریه که هستی خاطره هاتو به یاد آر


می دونم لک زده قلبت واسه خُل شدن دوباره
داد زدن تو کوچه های این شب پر از ستاره

می خوندیم ترانه و شعر می زدیم به سیم اخر
مثل یک . نه مثل دو تا ۳  می رفتیم تو شیشه با سر۴


حالا اما تک و تنها موندی تو کوچه سرتیر۵
پشت سر پلا شکسته رو برو : ملاقه . کفگیر

قیافه ات تابلو و ضایع : نا امید و بد قواره
هر کی از دور می بینه. داد می زنه : اهای بیچاره!!!

موندی اونجا تک و تنها تو با این بار مصیبت
بار غصه ها رو دوشِت . رد لنگه کفش رو کله ات


یادته وقتی که رفتی گفتمت با اه و شیون
خر نشی. بری بمیری بهتره از زن گرفتن

ادامه دارد۶


پاورقی:

۱- شاید منظورم همون شعر باشه

۲- دیوار بلند تاهل

۳- کلمه دیوونه به خاطر وزن شعر حذف شد

۴- تلمیح به ماجرای اون شبی که با دوچرخه بعد از دو ساعت ولگردی توی شهر اون هم ساعت ۲ نیمه شب خوردیم به درب یه مغازه که شیشه سکوریت  بود و خوشبختانه همه شیشه ها شکست و صدای اژیر بلند شد اما ما جیم شدیم

۵- خدا ذلیلش کنه هر کی این کوچه رو بن بست ساخت. اخه من جدیدا اونجا زندگی!!! می کنم

۶- این شعر ادامه دارد               اگر زنم گذارد!!! ۱  


پاورقی در پاورقی:

۱-  منظور اجازه دادن نیست زنده گذاردن است

برایم دعا کنید


۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد

می گریزم

می گریزم

***

من همیشه تا تمنای تو

                            تا احساس یک ایینه

                            تا تکرار یک خورشید در قلبم

من همیشه تا تمام فصل ازادی

                            تا تمام روزهای خوب خوشبختی

                            تا فرار از جاده های باز بی تردید

من همیشه تا سراغاز همه تردید ها و بی قراری ها

                            تا سکوت واژه های تلخ و بی معنا

                           تا غروب لحظه های ساده رویا

من همیشه تا همیشه می گزیزم

***

می گریزم از تو و از خاطرات رفته بر بادت

می گریزم از تو و از های های گریه شادت

می گریزم تا تمنای همه دلمردگی های پر از رویا

تا تمام واژه های خسته از تکرار این شبها

می گریزم

می گریزم

می گریزم

من همیشه می گریزم

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد

کمی!!! با تاخیر

پلاس کهنه اندیشه را دور باید انداخت

زمان بر مغز و پوست کهنگی می تازد امروز

چه کم داریم من و تو ازدرخت و سنگ بی مغز زمین ای دوست

بنگر! بنگر!

زمین هم پوست می اندازد امروز

پلاس کهنه اندیشه را دور باید انداخت امروز

زمستان هر چه بود تاریک و طولانی

دل ما هر چه شد سرد و زمستانی

زمین اما به دور از کینه بهمن

نشسته با گل و خورشید مهمانی

زمین اما به دور از کینه بهمن

نشسته با گل و خورشید به مهمانی

به شاد باش شمیم بارش نم نم

به فال نیک دیدار گل مریم

بیا تا یک نفس شکرانه امروز

به داغ دل فراموشی دهیم با هم

بزن ای طبل باران

برقص ای بید مجنون

رسیده پچ پچ باد

به گوش خاک محزون

بیارید سفره عید

بچینیم قاصدک ها

هزاران سین تازه

به جای سوز و سرما

تماشا کن در ایینه نوروز

نمی بینی غبار قصه دیروز

مبادا بر چلیپای شب سرما

مسیحایی چنین بخشنده و دلسوز

بزن ای طبل باران

برقص ای بید مجنون

رسیده پچ پچ باد

به گوش خاک محزون

بیارید سفره عید

بچینیم قاصدک ها

هزاران سین تازه

به جای سوز و سرما

سلام سایه سالار سرو ناز

سرود سار و سحر سور عشق ورزی

سپیده سیل سوسن در سحر گاهان

سمن بو ساعت سرشار سرسبزی

بزن ای طبل باران

برقص ای بید مجنون

رسیده پچ پچ باد

به گوش خاک محزون

بیارید سفره عید

بچینیم قاصدک ها

هزاران سین تازه

به جای سوز و سرما

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد

زان یار دلنوازم

زان یار دلنوازم شکریست با شکایت

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد

یک شعر به لهجه زیبای مشهدی: دختر یا پسر

قیلُ و قال ُ و سَروصدایَه ؛خَنَه ی مَش رِمِضون

                       

                             یِکیَم رُو پوشتِ بُومبَه و دِرَه مِگَه اَذوُن

 

زَن مَشتِی کِه آبِستَن بودَه ؛ وَضعِ حَملِشَه

              

                            رُوزِ ماهُ و سالِشِه؛ مادَر زَنَه کِردَه نِشون

 

هَمَگی دَست بِدُعایَن کِه بِچَش پِسَر بِشَه

 

                            پِسَر و پِسَر تویِ زَنا شُدَه وِردِ زِبون

 

مامایِ پیرَه زَنی ؛ بِچَه رِه دُنیا مِی یَرَه

 

                           جُفتِ پاش بِدَستِشُو مِگیرَه او رِه سَرنِگوُن

ادامه در این وبلاگ

 

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد

مرا به خاطر بسپار

مرا به خاطر بسپار

لحظه به لحظه خط به خط

درستی مرا ببین

در این زمانه غلط

 عکس از وبلاگ عشق الکی

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد

سکوت

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد

می رسد اینک بهار

بوی باران بوی سبزه بوی خاک

شاخه های شسته باران خورده پاک

اسمان ابی و ابر سفید

برگ های سبز بید

عطر نرگس رقص باد

نغمه شوق پرستو های شاد

خلوت گرم کبوتر های مست

نرم نرمک می رسد اینک بهار

خوش به حال روزگار

خوش به حال چشمه ها و دشت ها

خوش به حال دانه ها و سبزه ها

خوش به حال غنچه های نیمه باز

 خوش به حال دختر میخک که می خندد به ناز

خوش به حال جام لبریز از شراب

خوش به حال افتاب

نرم نرمک می رسد اینک بهار

خوش به حال روزگار

ای دل من گر چه در این روزگار

جامه رنگین نمی پوشی به کام

باده رنگین نمی نوشی به جام

نقل و سبزه در میان سفره نیست

جامت از ان می که می باید تهی ست

ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم

ای دریغ از من اگر مستم نسازد افتاب

ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار

نرم نرمک می رسد اینک بهار

خوش به حال روزگار

گر نکوبی شیشه غم را به سنگ

هفت رنگش می شود هفتاد رنگ

ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم

ای دریغ از من اگر مستم نسازد افتاب

ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار

نرم نرمک می رسد اینک بهار

خوش به حال روزگار

عید تان مبارک

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد