گاه نوشت های من

سلام

این روزا حال و حوصله خود نویسی ندارم، البته قبلا هم زیاد خود نویس نبودم بیشتر نقش تابلو اعلانات داشتم بازی می کردم!!!

بماند

این شعریه از سرکار خانم زهرا دری در وبلاگ دریغ خند به نام:

به ریش بز قسم ...!

ما آدما از بیخ وبُن ، حیوونیم

به ریش بز قسم ، یه جور میمونیم

 
یه تیکّه را می بینیم و هُل می شیم

واسه طرف بیخودی بلبل می شیم

 
با یک " دوسِت دارم " ، همه خر می شیم

خر که خوبه ... منتر و عنتر می شیم

 
جر می زنیم توو اوج دلپذیری

سگ می شیم و می ریم به پاچه گیری

 
توو  وقت بیکاری ، بی اختیاری

کلاغ می شیم ، می ریم خبر گزاری

 
تا پشت میز گنده ای می شینیم

زرّافه ایم ، از اون بالا می بینیم

 
جالبه که جهانو  ریز می بینیم

هی خودمونو خیلی چیز می بینیم !

 
موش که می شیم ،جون می گیره خسیسی

گربه می شیم به وقت کاسه لیسی

عربده می کشیم توو کوه و جنگل

گوریل می شیم هرجا شد ، ای ول ...ای ول

 
وقت ریاست تا می شیم یه لاک پشت

عقیق میاریم میکنیم توو انگشت

 
در اتوبوس رو صندلی فیل می شیم

جا می گیریم صاحب زنبیل می شیم


با دیدن جوو نورای هالو

از رو  نمی ریم دیگه مثل زالو

 
مار که بشیم ، نیش می زنیم به هرکس

مرده خوریم ...فوق لیسانس کرکس !

 
وقتی مدیریم ، همه سر بزیریم

زنبوریم و اون زیرو  گاز می گیریم!

 
توو ریش هرکس  که بشه شپیشیم

همونجا هم وزغ  می شیم ، می جیشیم !

 
گاو که باشیم ، گشاد می شیم عمودی

یابو  بیاد ،جون می دیم از حسودی

 
باظاهر ساده و انقلابی

ماهی می شیم ، می ریم واسه زیر آبی

 
توو  علّافی که خرس تنبل هستیم

توی شکم پرستی اول هستیم

 
روبّاهیم اونجا که کلاه می ذاریم

حالی باشه کلاهو  بر می داریم

 
زورکی وقتی صاحب زور می شیم

بدون جنبه شیر مغرور می شیم

 
وقت لگد زدن می شیم یه گاو میش

گور بابای ششصد و شصت و شیش

 
دعوا بشه خرو س می شیم ،می جنگیم

بوقلمونیم ... همه رنگارنگیم

 
انگاری باغ وحشو  ما خریدیم

فرصتی جور بشه همه پریدیم !

 
با اینکه خورده کلّه ام به شیشه

گربه خره گاو منه همیشه !

 *******
راستش وقتی اینو خوندم یاد مستندای حیات وحش افتادم،

شما یاد چی افتادی؟؟