سلام مجدد
اقا مو خیلی عجولم، همچی بقول مشدیا دسپاچه یم!!!!
از ای وبلاگ جدید خوشم امه به همی زودی بساط اسباب کشی ره را انداختم و امدم اینجه.
(نخواستیم بابا، لهجه مشهدی هم سخته ها!!!)
مطالبی که توی این وبلاگ می بینین، همه از وبلاگ قبلی منه، این وبلاگ هم اگرچه مهاجرت کردم و تمام مطالب وبلاگ قبلی رو اوردم، شاید خوشم نیاد و حذفش کنم، همون کاری که با وبلاگ های متعددم توی پرشین بلاگ و ... کردم.
***
فعلا عرضی نیست فقط:
التماس دعای فرج
الهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر
بسم الله الرحمن الرحیم
از اذر 1385 که نوشتن وبلاگ رو در بلاگفا شروع کردم، تا الان چندین بار وسوسه شده بودم که از یک سرور دیگه برای وبلاگ نویسی استفاده کنم، حتی چند روزی هم مهمان پرشین بلاگ و بلاگ اسکای و ... بودم اما دوامی نداشت.
بیان بلاگ، سرویس جدیدیه که به تازگی باهاش اشنا شدم و این اولین پستم توی این سایته و اگه بتونه منو از فضای یکنواخت بلاگفا بیرون بیاره، کم کم به اینجا مهاجرت می کنم ان شاء الله.
پیرمرد : صدای زنگ را که شنید به سمت آیفون رفت و گوشی را برداشت؛ « بله؟» صدای ناراحت مرد جوانی را شنید که :
«آقا جلوی بچه تون رو بگیرید!
یه تفنگ آب پاش دستش گرفته ، از توی بالکن داره به مردم آب میپاشه!»
نگاهی به بالکن انداخت و جواب داد:
«شرمنده ام آقا! ببخشید! چشم! همین الان...»
... ... ... ... ... و در حالی که گوشی در دستش بود، با صدای بلند گفت:
«بچه! تو داری اونجا چه غلطی میکنی؟! بیا تو ببینم!»
گوشی را گذاشت. همانجا نشست،
خنده اش را که حبس کرده بود، رها کرد و یک دل سیر خندید.
بعد چهار دست و پا به سمت صندلی راحتی اش رفت،
تفنگ آبپاش را برداشت و دوباره رفت توی بالکن !!!!
این هم حدیث امروز
برای دیدن تصویر در اندازه واقعی ، اینجا کلیک کنید.
مطلبی در مورد تفاوت محب اهل بیت با شیعه اهل بیت بودن در ادامه مطلب:
سلام
این هم حدیث امروز:
برای مشاهده تصویر در اندازه واقعی، اینجا کلیک کنید
توضیحی در مورد این حدیث در ادامه مطلب
امیدوارم اوقات خوبی رو سپری کنید.
چند روز قبل با نرم افزاری اشنا شدم که مجموعه ای از تصاویر زمینه را برای دسکتاپ اماده کرده بود که بطور خودکار عوض می شدند و روی هر تصویر، یک حدیث زیبا نیز نوشته شده بود، تصمیم گرفتم هر روز یکی از این تصاویر رو بزارم توی وبلاگم.
البته چون حجم تصاویر اصلی زیاده، تصویر کوچک اون رو توی مطلب اصلی می زارم و لینک دانلود اندازه واقعی تصویر رو زیرش قرار می دم که اگه دوستان خواستن، استفاده کنن.
در ضمن این تصاویر به همت موسسه ای در قم تهیه شده و در همون نرم افزار هم خواسته شده که در انتشار این تصاویر تلاش بشه بنابراین از لحاظ ذکر منبع و ... هم نگران نباشین.
ماهی هامون دارن کم می شن!!!
یکی چند شب پیش مرد، یکی هم امروز صبح که از خواب بیدار شدیم دیدم غیب شده!!!! نیست، گشتیم نبود، نگرد نیست، معلوم نیست بقیه ماهی ها خوردنش یا دزدا دزدیدنش!!!!
چند شب پیش رفتیم یه اکواریوم کوچیک سفارش دادیم، دیشب اماده شده بود، گرفتیم اوردیم خونه آب بندی کردیم و امشب رفتیم 8 تا ماهی خریدیم (سه تا متوسط و پنج تا ماهی ریز)
الان دارن توی اکواریوم می چرخن و ما هم هر وقت از کنارشون رد میشیم چند لحظه ای نگاشون می کنیم. احساس خوبی دارم، موجودات زنده خونمون که چهار تا بود، (من و خانم با یه کاکتوس و یه گل بزرگ که اسمشو نمی دونم) الان شدیم 12 تا!!!! (البته سوسک هم داریم ولی اصلا ازشون خوشم نمیاد!!!!!)
***
تذکره:
یه لجن خوار هم گرفتیم که من یادم رفت، با این حساب میشیم 13 تا
ولادت امام علی النقی الهادی علیه السلام بر شما تبریک و تهنیت یاد
اللهم ارزقنا زیارته و شفاعته
***
جمعه 30 بهمن1388 ساعت: 17:39 دوست ناشناسی به نام مهدی این شعر رو توی قسمت نظرات وبلاگم گذاشته بود...
****
اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه والنصر...
بعضی وقت ها بعضی نوشته ها رو که می بینم، فقط به یک نتیجه میرسم:
***
حسین...حسین...حسین! بیست و چهار ساعت شبانه روز، گریه. هفت روز و هفت شب هفته، روضه. سی روز ماه، هیئت. دوازده ماه سال، محرم! اما چه حاصلی دارد این مجالس روضه و آن حال گریه ها و آن محفل سینه زنی و این سیاه‌پوشی ها؟ وقتی برای حقانیت حسین گریه می کنید و از رسوایی خویش غافلید. عزاداری بی معرفت چه فایده ای برای عزاداران دارد، وقتی شما برای عاشورای سال شصت و یک هجری عزاداری می کنید و مسلم زمانه در عاشورای هشتاد و هشت شمسی، در گودی قتلگاه «ولی عصر» و «هفت تیر» ندای هل من ناصر سر می دهد و شما دنبال ثواب گریه ها هستید و مثل همیشه از قافله جا ماندید؟ نکند یادتان رفته که زهیر و حُر و وهب، بچه هیئتی های محله حسین نبودند، اما آنقدر مرد بودند که خودشان را به کاروان آن ابرمرد رساندند. اما چه بسیار بودند از بچه هیئتی های مدینه و همسایه های حسین که از کاروان جا ماندند و برچسب نامرد بر پیشانی شان تا ابد خاهد ماند.
....
من از حسین دروغینی که محصور کربلاست، به «ثارالله» پناه می برم و از کربلای دروغینی که محصور عراق است، به «کل ارض کربلا»ی حسین، پناه می برم. از مجلس روضه حسینی که یزید شاد کن است به «دروازه ساعات» پناه می برم و از تکیه ای که به کاخ یزید طعنه می زند، به خرابه شام پناه می برم. از مداح بی سروپایی که خاندن برای حسین را از رقاصه ها و مطربان دربار یزید فرا گرفته است، به ناله جانسوز زینب پناه می برم. من آن حسینی که شما برایش سینه می زنید را نمی شناسم. حسین من، حسین دیگری ست. حسین من همانی ست که زخم می خورد و پند می دهد. شما اما پند می شنوید و زخم می زنید. مولای من همان آقایی ست که دشنام می شنود و با قولی کریمانه سلام می دهد. شما اما سلام می شنوید و دشنام می دهید. ارباب من همان مظلوم بلا ناصری ست که شمشیر می خورد و به جهل زخم‌زنده می خندد. شما اما لبخند می بینید و شمشیر می کشید.
....
****
فهمیدین منظورم چیه؟
متن کامل این مطلب رو می تونین توی این ادرس بخونین: وبسایت شخصی سید محمد رضی زاده
****
و متن دیگری تحت عنوان حسین (ع) هنوز مظلوم است چون...
در وبلاگ دیگری....
****
حسینی باشید
یا حق
برای ثبت بقیع در یونسکو به ثبت و تایید 50,000 نفر نیاز است. شما هم می توانید برای شرکت در این طرح و کمک به ثبت این مکان عظیم جهان تشیع همین الان به آدرس اینترنتی http://dar-alhuda.net بروید و ثبت نام کنید.
نحوه شرکت در این طرح بدین ترتیب است که در ابتدای ورود به سایت در سمت راست فرمی را مشاهده می کنید که باید به ترتیب زیر آن را پر کنید: نام، نام خانوادگی، ایمیل، نام شهر، آدرس (دلخواه)، انتخاب کشور، نظر شما (دلخواه).
لازم به ذکر است تا به این لحظه نزدیک به 35 هزار نفر در این طرح شرکت کرده اند و تقریبا 15 هزار نفر دیگر نیاز است تا بتوانیم با یکدیگر بقیع را در یونسکو ثبت کنیم.
