شمریم، اگر روز ستم خاموشیم
خون است، اگر آب خنک می‌نوشیم
آن‌سوی جهان کرب‌وبلایی برپاست
ما هم دل‌مان خوش است مشکی‌پوشیم
برخیز، که در عشق خطر باید کرد
در راه خدا سینه سپر باید کرد
از غزه صدای العطش می‌آید
یاران حسین را خبر باید کرد
اینجا، آنجا، تمام دنیا غزه‌ست
انگار هوای کربلا با غزه ست
یاران عزادار! توجه بکنید
امسال محل هیئت ما غزه‌ست
تا سنگر غزه خالی از غیرت ماست
در هیئت ما سینه‌زنی باد هواست
گیسوی زنانِ غزه خون‌آلود است
یاران علی را چه شده؟ مرد کجاست
چه فاصله کوتاهیست از ظهر غدیر تا ظهر عاشورا. . . روز بالا رفتن دست پدر تا روز بالا رفتن سر پسر برنیزه<
تو دوست خواهی ماند حتی اگر سختی راه چشمانت را از من دور کند و در یادم خواهی ماند حتی اگر طنین نفست به گوشم نرسد...
دیوانه ام، رو به آینه نشسته ام و حرف می زنم!! شما به دل نگیرید:
مثنوی هفتاد من کاغذ نمی خواهد، اتفاقی نیفتاده، محرم آمده، همین، ده روزی بوقلمون صفت تغییر رنگ می دهیم، نذری هم هست، با بچه ها می رویم هیئت، خوش!!!! می گذرد
تصویر زمینه وبلاگم را از سلنا گومز و جاستین و سایر بروبچ تغییر می دهم به یک تم عاشورایی (البته آن قبلی را نگه می دارم، ده روز دیگر بکارم می آید...)
یادم باشد امشب چند تا آهنگ مناسبتی برای زنگ موبایلم دانلود کنم که فردا جلو همکاران کم نیاورم...
و این داستان، سالهای سال است که هست و ادامه دارد...
عاشورا در راه است و من تنها بر چشم‌های خودم می‌گریم که جز در پی تو دویده و جز آنچه تو نشان دادی، دیده است. من تو را بزرگ‌تر از آن می‌دانم که بر تو ببارم که بر تو بگریم، می‌گریم بر چشم‌های خودم که تو را درست ندیده است و می‌بارم بر دلم که جز به عشق تو تپیده است.
محمود اکرامی
